Velhorst: Ehzerwold - woensdag 22 februari 2017
Na de koffie (die drie oude efemeriden uit 1600 of zo in de kast erachter zijn te koop), gingen we naar de parking bij de Velhorst waar eerst de wandelschoenen aan moesten.
We treffen dan al een mooi monument met kijkgat aan.
Ik wist dat we langs die hooischuren zouden komen maar had nog niet eerder gezien dat ze daar tegenwoordig ook bankjes hebben, zelfs geschikt voor een workshopje. (Mochten er drie of meer mensen zin hebben...)
Er stond ook een kast met knoppen en als je tegelijkertijd met je voet op het pedaal er onder drukt, komt er tekst uit, fantasieverhalen over hoe het hier vroeger ging.
Het volgende bankje sloegen we over. Op de hoek gaan we linksaf, maar wel met het besluit om dat weggetje rechts een keer te proberen.
Ook het volgende bankje sloegen we over. Ja ja..(Het was eigenlijk te frisjes om er eens even lekker bij te gaan zitten).
Dan komt het theekoepeltje van de freule destijds in zicht. Ik weet niet of het van een freule was, maar de meeste theekoepeltjes waren van freules nietwaar:-) ?
We mogen het bruggetje naar de koepel niet over, maar het volgende bruggetje op het wandelpad natuurlijk wel.
De sloot de ene kant uit, en de sloot de andere kant uit. Sloot is waarschijnlijk wat oneerbiedig voor dit stroompje.
Rode kornoelje.
Van de bittere, oneetbare bessen werd vroeger lampenolie gemaakt. Het harde hout werd voor draaiwerk gebruikt en vond op de boerderij veel toepassing, o.a. voor prikkels om het vee mee op te drijven en als prikstokken voor sleeën. Slagers maakten er tot aan het begin van de 20e eeuw pennen van om stukken vlees mee in vorm te houden. Ten slotte werd het ook nog tot houtskool verbrand.
Van de bittere, oneetbare bessen werd vroeger lampenolie gemaakt. Het harde hout werd voor draaiwerk gebruikt en vond op de boerderij veel toepassing, o.a. voor prikkels om het vee mee op te drijven en als prikstokken voor sleeën. Slagers maakten er tot aan het begin van de 20e eeuw pennen van om stukken vlees mee in vorm te houden. Ten slotte werd het ook nog tot houtskool verbrand.
Links komt het sluisje van Velhorst in zicht.
Rechts een bootoverkapping die me nog nooit eerder opgevallen was, hetgeen veroorzaakt wordt door het feit dat al mijn eerdere wandelingen hier klaarblijkelijk in zonniger seizoenen plaatsvonden en dan zijn de koeien ter linkerzijde in de wei. Die uiteraard mijn grootste aandacht hebben dan.
Het welkomstbord voor landgoed de Velhorst geldt wandelaars die van de andere kant komen, want wij komen er net vandaan. (Alhoewel Velhorst hartstikke groot is en we maar een klein stukje deden).
Ook dit bankje sloegen we over bij gebrek aan zon. (En aan wat aangename warmte).
Dit is de Berkel. Nooit geweten dat de bron ervan in Billerbeck lag.
Ook hier allerlei nieuwe nieuwerwetse informatieborden dus. Wij gaan eens verder langs het paadje naar Ehzerwold.
In de zomer loopt dit tussen de maisvelden door maar nu hadden we in het gure weer geen beschutting:-)
En de boer hij ploegde voort.
Ons einddoel (voor de lunch) komt in zicht.
"landgoed"" Ehzerwold dus. Ooit ook opvangcentrum voor immigranten, ooit een opleidingsinstituut voor de zorg maar al weer 2 decennia een hotel/restaurant.
Dan treffen we een stelletje zeer moedige krokusjes.
Et voila, onze lunch.
Als we (dezelfde weg) teruggaan motregent het een beetje.
Rechts deed ik een poging waterdruppels in het water te fotograferen maar op de een of andere manier lukt dat nooit zo goed.
Nog even een boompje aandoen en dan terug naar de auto's. We zaten er nog niet in of het begon toch te gieten, niet mooi meer. We hadden dus eigenlijk enorm geluk gehad bij deze wandeling. De dagen erna zou het gaan stormen, en de volgende wandeling laat de stormschade zien in één van de bossen zuidwaarts.
Synchroniciteit: PRECIES op het moment dat ik deze video hieronder plak, komt er buiten een heel bijzondere vogel voorbij, geen adelaar, maar wel een soort die ik eigenlijk niet ken. Hij kondigde zijn komst aan met bijzonder gezang. Het was ook geen roofvogel trouwens. Mogelijk een zanglijster! (Te herkennen volgens moeders aan het feit dat ze drie keer achter elkaar hetzelfde liedje zingen).
Synchroniciteit: PRECIES op het moment dat ik deze video hieronder plak, komt er buiten een heel bijzondere vogel voorbij, geen adelaar, maar wel een soort die ik eigenlijk niet ken. Hij kondigde zijn komst aan met bijzonder gezang. Het was ook geen roofvogel trouwens. Mogelijk een zanglijster! (Te herkennen volgens moeders aan het feit dat ze drie keer achter elkaar hetzelfde liedje zingen).