Uddelermeer, wandeling in de ijstijd. Woensdag 14 december 2016
Het was wat mistig en bewolkt toen wij de volgende dag het hotel verlieten, waar ze trouwens nu een aanbieding hebben voor 79 euro per persoon incl 2 x ontbijt en 1 x dagmenu (2 nachten) -- wij deden het zonder ontbijt voor 59 euro en zonder dagmenu maar we waren toch niet op tijd wakker voor het ontbijt dus dat gaf niet:-), enfin, toen wij dus de volgende dag het hotel verlieten, deed de tomtom het niet. Hij had geen bereik en dat zou de hele terugreis zo duren. Dus ik reed maar wat op goed geluk en kwam toen opeens langs het Uddelermeer alwaar we meteen gestopt zijn.
Het Uddelermeer blijkt een overbijfsel uit de IJstijd te zijn -- het is het hoogst gelegen meer in Nederland en was lange tijd een bevroren ijsklomp. Tot het ging smelten en de mensen ach en wee riepen omdat het klimaat veranderde en de nederlandse rendieren en ijsberen geen onderkomen meer hadden. Of zo.
De sfeer was hier heel ijstijderig. En heel plezierig!!
Waar rechts het meer lag, waren er links geloof ik ook nog grafheuvels, maar dat weet ik niet meer zeker.
en jawel, ik lees: De Hunneschans werd omstreeks 900 gebouwd en bevat nog drie grafheuvels. Waarom ben ik daar eigenlijk niet even heengegaan vraag ik me nu af...
De achtergrond voor deze pagina is gewoon om je wat in de kerstsfeer te brengen, de foto is gemaakt op de volgende wandeling in Hoog-Soeren en een tikje verfraaid.
Kijk daar heb je dan zo'n grafheuvel.
Verder was het hier wel mooi en sereen.
En rechts een goed doorkijkje op het Uddelerijstijdmeer. We waren overigens nog een bordje tegengekomen dat de kwaliteit van het water niet gecontroleerd werd en dat zwemmen derhalve verboden was. Was dat even jammer, we waren het net van plan..
Als we doorlopen merken we dat we niet om het meer heen kunnen lopen, opeens loopt alles dood en moeten we terug. Dan maar koffie bij het restaurant aan de weg. En dan gaan we op goed geluk zonder functionerende tomtom terug en het geluk was met ons, er volgt nog een grote wandeling. Maar eerst even de zwerfkatten alhier:
Het kleine katje dat ik al eens in de composthoop had zien scharrelen, heeft de kattenbrokjes klaarblijkelijk nu ook ontdekt. Toen ik hem fotografeerde ging hij er opeens als een speer vandoor maar niet vanwege mij, maar
Omdat de grote kat er opeens aankwam:-)