Paadje van Schoo, de Koog, Texel, zondag 17 september 2017
Onderweg naar Den Helder voor de veerboot naar Texel wilden we eerst in de Schoorlse Duinen wandelen maar de tomtom geraakte er niet, dus reden we maar meteen naar Texel. Tessel of Teksel:-)
Die mooie luchtenfoto's en ook deze werden vanuit de auto door Miss Marple gemaakt.
Op de linkerfoto staan we op de parking van Ecomare, op de rechterfoto vlak bij de Pelikaanweg, maar dan wel met gratis parkeren en met minder drukte en minder schreeuwende kinderen dan bij Ecomare. Op de rechterfoto zie je ook meidoornbessen die ik trouwens nu op heet water ga doen voor een nachtje.
Ecomare was dus wel dichtbij maar we gaan nu het wandelpad achter het hek hierboven in.
Het was zondag, en tot nu toe mooi weer, en het was ook hier redelijk druk met wandelaars (niet in beeld) en vooral veel Duitsers, opvallend veel want voor hen moet het toch ook een eind weg zijn. In de Achterhoek tref ik ze zelden aan als toerist:-) Het is de zee die ze opzoeken, zei Miss Marple.
Tot nu toe viel het eiland me niet tegen (ik was er nog geen uur:-), en toegegeven, het was wat kaal voor we hier kwamen, maar dit bos was prima en wat ook prima was, het was windstil!
Een plukje hei.
De soepersoepmachine was meegegaan in de auto dus dit kan alvast bij de courgette of broccolisoep.
Heel bizar, het stikte hier in het bos van de bloeiende kamperfoelie , terwijl het seizoen daarvoor al lang achter de rug behoort te zijn.
Het staat hier ook tjokvol met heel korte varens.
Kijk aan, een bankje. En daar komt Miss Marple ook aan in de verte.
Als we doorlopen komen we op het paadje van Schoo.
Het is een mooi paadje.
We komen nu wel in een heel mooi duingebied.
Het is niet goed te zien op de foto maar rechts: allemaal korstmos.
Het duinlandschap werd nu steeds mooier.
Volgens mij kon ik de zee in de verte horen.
Het is toch niet te geloven, hier zelfs rode kamperfoelie in het wild.
Op dit punt hielden we werkoverleg, want het was begonnen te regenen. We besluiten terug te keren. Op de foto hierboven hadden twee sleedoornbessen moeten staan maar die zijn dus niet in beeld gekomen zie ik wel.
We gaan via de Ruijslaan terug.
De eikels zijn groot dit jaar en deze paddenstoelen hadden helemaal een reuzeformaat.
Ons best sfeervolle huisje lag 1,5 km verderop, dus daar checken we in, en hierboven mijn buitenkantoor, waar het momenteel, maandag midden op de dag, helaas regent.
|
|