,'t Nijendal, Olst, zondag 20 augustus 2017, *****
Mevrouw Pannenkoek1 en ikzelf (mevrouw Pannenkoek 2) waren met Emtwee en Peetwee op de tomtom naar de Molenweg 5 in Olst gereden, daarna iets doorgereden, de weg overgestoken, met een bordje alleen bestemmingsverkeer, maar dat waren we, want we gingen naar de parking van 't Nijendal, een natuurgebied van staatsbosbeheer.
Mevr. Pannenkoek1 heeft hier in de buurt een imkercursus vandaar dat ze het gebied ontdekt had, een half uurtje rijden vanaf Eefde (en een uurtje vanaf Lochem:-)
We zouden de blauwe route gaan volgen.
En die was prachtig. De scenery: 1 ster, bankjes (die volgen nog) check, wildpluk, check, rust en kalmte, vermoedelijk vooral op andere dagen dan een zondag, check, parking check, koffie nee, totaal wordt het 5 sterren.
Nu voelde ik persoonlijk niets bij die Douglas maar mevrouw Pannenkoek-1 vertelde dat hij doorstroom-energie gaf.
Maar de energie in een bos met douglassparren is altijd fenomenaal en bovendien was het een Sacred Day, een dag voor Nieuwe Maan, oftewel midden in de zg. Balsamic Phase van de Maan. De astroloog die mevrouw Pannenkoek bij mij introduceerde en trouwens al jaren geleden overleden is, heeft eens de hele astronomie beweging in Nederland afgebeld om te vragen of ze ook een Nederlandse term hadden voor de Balsemieke fase, maar dat hadden ze niet.
We volgen keurig de blauwe pijltjes en komen langs een bosje in bloei staande guldenroede (niet geplukt).
We komen langs het eerste bankje, waar we niet zo lang bleven, want zo warm was het niet, het was maar 16 graden.
En dan spotten we de wolfspoot in de bloei (geplukt).
Dan spotten we een stelletje zeer tevreden koeien, die moeten het hier heerlijk hebben. Niet langs de snelweg, niet in een megastal, maar lekker in een natuurgebied met schaduwmogelijkheid.
We gaan verder langs de blauwe route en komen bankje 2 tegen (we hadden de stoeltjes helemaal niet mee hoeven te nemen). Gezeten op dat bankje vertelde ik dat mevrouw Appeltaart zeer onlangs ook zo'n bankje was tegengekomen met een poepgat er naast. Ze wist niet of het ook een Triodosbankje was, we waren er persoonlijk voor de eerste keer eentje tegen gekomen ergens in de Ter Apelse bossen, heel vreemd en mevrouw Appeltaart had er dus ook eentje ontdekt. Nummer 2. Maar dit was een gewoon bankje:-)
Met dit uitzicht. Ook hier blijven we niet lang, het leek wel herfst ipv zomer.
Emtwee was weer even aan de fysiotherapie. Als hij de winter overleeft krijg ik hem in februari een maand te logeren als mevrouw Pannenkoek1 en meneer niks geen Pannenkoek een maandje naar Birma/Myamar gaan nu ze pensionado's zijn.
En mocht ik even niet kunnen dump ik hem gewoon bij de eigenaresse van Peetwee, een tamelijk eigenwijs hondje die vandaag bij mevrouw Pannenkoek gedumpt was. Overigens kan ik het steeds beter met dat gevalletje vinden, hij zag me en wist meteen dat we aan de wandel gingen, waar hij hartstikke veel zin in had, energie te veel dus.
We wandelen eens verder.
Rechts was weer een mountainbikepaadje, ik leg mw. Pannenkoek I mijn Brabantse leerprocessen uit. En kijk wat we nu toch tegenkomen, terwijl we het er net over gehad hebben, bankje nummer 3 met poepgat!
En jawel, hij was weer van de Triodosbank, je weet wel, die bank die geen rente geeft. Maar morgen komt de zon weer op. En terwijl we het raadsel van het poepgat gaan ontsluieren vertelt mw. Pannenkoek I dat haar verzinsel dat het voor mensen met een of andere plastic ring waar ze op moesten zitten, een verzinsel was... ik had het nog geloofd ook... maar kijk hier, waar dat poepgat in werkelijkheid voor is:
Er hoort een boompje in:-)
We gaan eens verder onder de bewolkte lucht.
En volgen nog steeds het blauwe pijltje.
Komen langs boerenwormkruid en wellicht een bramenstruik.
En opnieuw langs zeer tevreden koeien.
De voortgang der bramen, er zaten wel wat rijpe tussen. Op het bankje heb ik Sri Yukteswar maar eens aangeroepen (hij is van het weer) om voor wat zon te zorgen. Het werkte niet direct, maar ik kon wat later merken dat hij echt zijn best deed.
Maar met mijn bramenoogst is iets vreemds aan de hand, eenmaal thuis kon ik het namelijk nergens meer vinden:-(
We gaan maar eens verder.
Moet je kijken, een reuzensprinkhaan. Ik zag hem doordat hij zich eerst bewoog. Toen hij mij in de gaten kreeg veroerde hij zich niet meer en ik zou hem vanwege zijn schutkleuren nooit meer gespot hebben, maar nu hij zo lekker stil bleef kon ik hem mooi op de gevoelige plaat vastleggen, hij was echt megagroot.
Mw. Pannenkoek 1 was een bij aan het observeren. Ze liep hier tenslotte vlak bij haar bijencursusplek.
We lopen hier aldus mevr. Pannenkoek1 langs gesubsidieerde landbouwvelden, waar oude granen biologisch verbouwd zouden worden, ik zie er weliswaar niks van maar a la. En er komt weer een bankje.
Maar we gaan snel verder.
Dan wijken we van de blauwe route af om naar een geheim watertje te gaan.
Vroeger, aldus mw. Pannenkoek, die ook hier eerder geweest was, was dit hele gebied niet toegankelijk voor het gemene volk, en baadden de freules van het landgoed hier, stiekem gadegeslagen door puberjochies uit het gemene volk. Maar het zag er dermate aantrekkelijk uit als zwemwater, dat wij hier bij stikwarm weer nog maar eens terug moeten komen met zwemkleding, als freules van de 21e eeuw, of als golden girls of zo:-)
Dan klimmen we de helling weer op.
En maken een tourtje rondom het geheime meertje.
Het is wel frappant dat de blauwe pijltjes hier niet langs gaan, men wil het geheime meertje dus geheim houden.
Eigenlijk is het zonde want het is zo'n mooi paadje. Maar aan de andere kant, als we hier nog willen zwemmen...:-)
En zoals je ziet. bloeit hier ook de echte koekoeksbloem. Hij is giftig zegt wikipedia.
Hier was klaarblijkelijk iets te zien.
Maar dan lopen we toch maar verder. En er moet hier een reuzenboom hebben gestaan, in de tijd van de freules natuurlijk, al laat de foto de enorme afmeting niet echt zien.
We nemen afscheid van het meertje.
En komen weer op de route van de blauwe pijltjes terug.
En zijn dan al snel weer bij de parking. Onderweg hier naar toe hadden we een bordje van een restaurant De Lepelaar gezien, dus wij daarheen voor de koffie.
Waar we ter plekke het pannenkoekentestpanel oprichtten, en voor het brunchdiner een pannenkoek bestelden. Die kreeg een 10 als score want hij was superlekker, de beste die ik in tijden gehad heb. Het enige minpuntje was dat we er toch wel eventjes als zelfs enige klanten deze zondagmiddag, op moesten wachten. Maar dan heb je ook wat. ***FIN***