Landgoed Kranengoor, vrijdag 1 september 2017

Ik was behoorlijk van het pad afgewaald, het pad zijnde dat weggetje hierboven waar ik vanuit Exel op gereden had op zoek naar een wandelplekje wat ik niet meer kon vinden. En hier was ik al in Verwolde beland toen ik dit weggetje zag, wat landgoed Kranengoor bleek te heten, een ietwat weidse naam maar soit, het werd wel een grappige wandeling.
Om te beginnen is er een slootje rechts.
Waar riet langs staat, en ik ga er weer eens even tegen aan staan met mijn rug. Riet geeft een heerlijke dromerige energie af! (Alle riet, ook hier).
En wat zien wij daar? Besjes van de Gelderse Roos en nog enkele bramen.
Nu wist ik nog van een eerdere Gelderse Rooswandeling dat die besjes eetbaar waren dus ik heb flink geplukt.
In de doodlopende sloot bevond zich een soort scheprad (??), ah, dat heet een SCHOEP vertelde IV.
Dit is weer een andere sloot (geloof ik).
Ik klap mijn stoeltje hier eens even uit en fotografeer de buit.
En thuis maak ik er een pot jam van! Het smaakte prima, met stevia gedaan, maar... er zaten toch wel wat onverkwikkelijke pitjes in die besjes waardoor het niet echt lekker weghapt:-)
Deze vlierbessen zagen er van dichtbij, toen ik eens verder wandelde, knap verdroogd uit, dus die heb ik laten hangen, uiteraard.
Mogelijk leid dit paadje ook nog ergens toe maar ik ging rechtdoor.
Het had flink geregend in de dagen ervoor en de grond waarop ik liep was flink zompig. Tel daarbij op dat ik nog geen koffie genoeg had en honger had,  dat maakte het wandelgenot allemaal wel iets minder...
Dan treffen we een of ander koraalzwammetje aan.
We wandelen eens verder.
Geen idee wat dit is, de foto is ook niet erg helder erover.
En als ik bijna bij het eind van dit weggetje ben want in de verte duikt een boerderij op,
zie ik dat iemand flink wat bloemenzaad heeft uitgestrooid. En hierboven het eind van het weggetje,
ik keer weer om.
En ga dezelfde weg terug.
Vroeger heette dit  de Exelse Molen maar tegenwoordig Brasserie de Moelle, waar ik op de terugweg langsrijd en acuut stop vanwege de behoefte aan koffie en aan iets om te eten.
Met de koffie was niks mis, integendeel, kijk maar wat je er bij krijgt... maar de pannenkoek? Die kon niet door de keuring van het wandelend pannenkoekengilde, aka mijzelf. Hij was namelijk niet gaar en krijgt een 2 (uit een score van 1 tm 10). Ik heb erover geklaagd bij de bediening maar had zo'n honger dat ik toch de helft opgegeten heb. Thuisgekomen had ik echter nog steeds de vieze smaak in mijn mond. Maar over honger gesproken:
Deze foto is van een aantal dagen geleden, maar terwijl ik dit nu op zondagavond tik, zit hij ook weer te smikkelen, of zij, de moederegel van vorig jaar denk ik. Hij (of zij) meldde zich een week gelegen bij het schemeren en sinds die tijd voer ik weer elke dag, maar ik moet het wel een beetje in de gaten houden, want rondstruinende katten hebben het inmiddels ook ontdekt dus die moet ik dan weer wegjagen. Vorig jaar was er nog een hele egelfamilie, Pa, Ma en de two kids. Maar nu lijkt ze moederziel alleen, en wie ook alleen is: de kikker, waarvan ik afgelopen jaar nog een moeder en kind aantrof, maar gisteren hoorde ik de kikker kwaken, en het was er maar eentje.  Die arme beestjes, de overlevers. Maar hier lees ik dat egels het grootste deel van het jaar vrijgezel zijn.
Oh grote grutten, Pa is net gearriveerd! Ik moet straks het bakje maar wat bijvullen want ik had telkens maar voor 1 egeltje gevoerd... wellicht komt de kindjes er ook nog achteraan, want in die volgorde ging het vorig jaar ook:-)