Kasteel Ampsen, vrijdag 16 september 2017
Het had zo ongelooflijk veel geregend de afgelopen week, dat we besloten een weggetje te nemen waar het niet drassig was. En wel precies op een tijdstip dat het prachtig wandelweer was, voor de eerste keer deze week (toen we weer thuis waren begon het weer te plenzen). Aan de kasteelklok te zien gingen we ongeveer rond kwart voor twaalf aan de wandel.
Het is het laantje van de twaalf apostelen, zo worden de 300 jaar oude Eiken genoemd.
Ze gaven een heel warme energie.
Er was ook een klein jong eikje bij geplant (meerdere 300 jarige apostelen hadden het al eerder begeven).
Als we langs de workshopeik komen vraag ik hem toch maar even om een goede workshop zondag over een week, alvorens ook op het bankje te gaan pauzeren.
Emtwee was in prima stemming vandaag, en deed een voortreffelijke fysiotherapie-wandeling.
We wandelen eens verder achter langs het kasteel. Of het kasteel achterlangs. Of hoe zeg je dat.
Dan over het bruggetje.
Deze prachtige oude conifeer vroeg er om er eens even tegen aan te gaan staan. Hij gaf een heerlijke energie af.
Ze hebben hier overal flink gesnoeid in de rododendrons, praktisch tot op het bot zeg maar, of tot op de grond.
Dan komen we langs een oude bekende: de Leeuwenpoot.
Tijd voor pauze op de leuning van een bruggetje.
Kijk, een tamme kastanje! Ik hoor Emtwee op de foto denken: wat moet ik nou met die prikdingen? (Die trouwens verder ook afgekeurd werden door ons).
Dus we wandelen maar eens verder.
En komen om kwart over twaalf aan bij het uitzicht op het kasteel:-)
We gaan weer terug via dezelfde route.
Hier waren de gekortwiekte rodo's al weer aardig bijgekomen.
Het duizendblad staat er fris en fruitig bij, maar ik pluk het bovenstaande voor de soepersoep, het smaakte overheerlijk terwijl ik het even uitprobeer al wandelende.
Waarom ik het zo nodig vond om in de auto terug wachtend op de trein te fotograferen dat Graaf Floris II zeven dagen (lees avonden) per week geopend is weet ik niet meer hoor.
En mocht je geen insecten (meer) hebben in je keuken maar wel een eetbare laurier in de tuin, zoals ik: de thee ervan smaakt verrukkelijk!