Langs de Berkel bij Almen, maandag 29 augustus 2016
Emeen en ik hadden afgesproken bij dit plekje vlak voor Almen, halverwege haar en mijn huis. Eerst laadden we een volgende collectie tuinstoelen van mijn in haar auto, nodig voor de workshop 25/9. Maar eerst even over de vorige wandeling, het wortelpad op de Gorsselse Heide, Ericius stuurde deze link erover in:
http://markegorsselseheide.nl/index.php/component/content/article/8-nieuws/143-padenplan
http://markegorsselseheide.nl/index.php/component/content/article/8-nieuws/143-padenplan
De brug over de Berkel hier heet dus de Spitholterbrug.
Ik rijd hier vaak langs en er staan ALTIJD bloemetjes op de tafeltjes aan weerszijden, met kerst zelfs hele kerststukjes. Wij gingen hierboven langs de Berkel aan de wandel want Emeen was er achter gekomen dat er hier een nieuw wandelpad was gemaakt.
Op het bordje: opengesteld voor wandelaars en honden.
Dit bankje kwam te vroeg. Er zouden er gelukkig nog vele volgen.
Nu wil het geval, dat dit een heel weer-gevoelige wandeling is. Het moet niet te warm zijn (geen bomen), niet te hard waaien (geen bescherming), uiteraard niet regenen, kortom, met de ideale temperatuur en weersomstandigheden is dit een ideale wandeling. En wat wil het geval? We hadden eigenlijk om 15.00 uur afgesproken (toen het veel te warm was...) maar door een misverstand waren we er al om 13.00 uur, toen het IDEAAL wandelweer was! Het was eenvoudigweg genieten!
Zoals je rechts kunt zien was het bewolkt, en dat maakte het dat het niet te warm was, echt zalig wandelweer.
Het is hier allemaal nieuw aangelegd, je hebt kans dat er volgend voorjaar al veel meer kruiden zijn.
(Canadese?) ganzen aan de overkant.
Zie je op de rechterfoto die kerktoren in de verte? Dat is de kerk van Almen en daar zouden we nog helemaal langs lopen.
De familie Zwaan heeft hier een leuk klein strandje in bezit.
Watermunt valt onder Venus/Neptunus en is niet giftig zoals sommige medewandelaars vandaag dachten.
Bij een nieuw pad horen nieuwe bankjes, natuurlijk.
Na het bankje gaan we verder langs de Berkel en niet door de wei.
Niet door de wei dus...:-)
Gelukt, met die vlinder!
En daar komt bankje 2 al aan!
Goed gedaan hoor, gemeente Almen.
Op het bankje gezeten prijzen we ons gelukkig dat we niet op zo 'n stomme fluisterboot voor toeristen zitten met een kwekkende stuurman aan boord.
Nog een familie Zwaan die een ander strandje in bezit heeft.
Aan de overkant de aanlegsteiger van de fluisterboot met luidkeels niet fluisterende stuurman.
En nog zo'n v;inder die goed gelukt is, links nog klein, rechts vergroot.
Rechts Canadese fijnstraal.
Hierboven een klein slootje mogelijk ter linkerzijde van de Berkel, rechts.
Een waterhoen.
We passeren een stuk waar schapen los lopen, los in de zin van dat we op hetzelfde stuk grond lopen.
En dan zien we een aalscholver!
We passeren een fraaie boerderij.
Er komt een stuw aan en op dat witte bord staat dat boten hier niet verder mogen. Fluisterboten moeten hier dus omkeren.
We gaan een bruggetje over met uitzicht naar links op de fraaie boerderij.
De ballen zijn natuurlijk om de boten tegen te houden.
Het lijkt me zo dat Besselink echt een naam kan zin van die boerderij erachter.
En dan komen we op een plekje waar wel een workshop te houden valt voor 5 -a- 8 mensen of zo, en dan over de luchthuizen, samen met deze wandeling. Ergens in het voorjaar van 2017 maar dan moet het weer wel ideaal zijn voor zo'n wandeling, niet te warm, niet te winderig, vogel dat maar eens uit van te voren....
Hier zit ik duidelijk op één van de bankjes binnen. Rechts valt te zien waar we zijn.
Na dit oponthoud steken we een volgend bruggetje over de Berkel over om rechtsaf langs de andere kant terug te lopen.
Compositie van klaver met hondje.
Inmiddels zien we aan de overkant dat de schaapjes dichter bij de Berkel zijn gekomen en de foto rechts doet bijna vermoeden dat we hier weer een bankje te pakken hebben.
Weer een bende Canadese fijnstraal dat de Indianen tegen pukkels gebruikten.
Het pad wordt een grassig paadje.
We zien hier niet alleen smeerwortel, maar ook een bankje:-)
De gemeente Lochem informeert ons daar dat Almen vroeger een kerspel was.
Terwijl wij de fluisterboot weer zien passeren gaat Emtwee er eens even voor Pampus bij liggen; hij was natuurlijk moe na zo'n lange wandeling.
Als we doorlopen verlaten we het voetpad en komen uit op de parking van het lokale zwembad.
Nadat we ook nog geïnformeerd worden over zwemklederdracht van vroeger, lopen we door naar het dorp en zien een man voorovergebogen staan kijken naar iets groens dat over de weg kruipt.
Het was een megagrote groene rups en ik herinnerde me opeens dat moeders ook al melding had gemaakt van het gezien hebben van zo'n enorm beest onlangs. Mogelijk gaat het om de rups van een windepijlstaart maar het enige dat overeenkomt met deze pagina is de lengte, de voor -en achterkant, maar niet helemaal de tekening. We vonden de rups vlak voor dit bankje wat we overigens verder niet gebruikten, we lopen door de hoek om naar rechts en komen in de bewoonde wereld.
We komen langs een nieuw gebouwd huis dat voornamelijk uit hout bestaat (ik vind het mooi).
Dan gaan we het steegje in dat langs de dorpsschool voert waar Emeen vroeger werkte toen ze nog niet met prepensioen was:-)
En dan passeren we inderdaad de kerk van Almen, ik kan niet goed zien of het nu inmiddels kwart over drie of kwart over vier 's middags is. Het was hoe dan ook al weer veel te warm om te wandelen:-)
Dus drinken we maar even iets op het terras van de Hoofdige Boer.
En dan lopen we verder de Dorpsstraat uit richting de auto.
Bij dat Canadese Memorial staat ook nog een wandelbordje maar of dat paadje ergens toe leidt, vraagteken. Aan de andere kant van de weg staat er ook zo'n wandelbordje achter het bankje,
En dat bordje slaat helemaal nergens op want er is alleen de weg. Misschien dat er hier vroeger een pad langs de weg door het weiland liep maar nu was alles afgesloten met prikkeldraad.
Die limousinrunderen hier hebben het goed voor ze geslacht worden.
Dan blijkt dat we in de bocht aan de linkerkant nog even een landgoedje kunnen bewandelen.
We gaan het hekje door en doen dat dus dan inderdaad.
Dit pad komt enerzijds uit op de paden die leiden naar het Ehzerwold.
Maar anderzijds, en anderzijds is naar rechts op dit T - splitsingkje...
ook terug naar de kruising bij de Spitholterbrug waar onze auto's gelukkig nog stonden.
**FIN***
**FIN***
Geen idee of deze muziek wat is, maar ik zit in de lobby van een hotel en durf het niet te lang af te spelen en plein publiek hier:-)