Hechtel-Eksel, België, donderdag 12 mei 2016
Nadat we eerst bij de Delhaize Belgische boodschappen hadden gedaan, parkeerden we bij de kerk van Hechtel-Eksel om daar de lokale appeltaart te proeven. Vandaag was zo'n dag dat onze culinaire uitstapjes volkomen in het honderd liepen. Mevrouw Appeltaart de Tweede aka Emem en ik stelden vast het de Hechtel-Ekselse appeltaart naar karton smaakt en bovendien mierzoet is. Ik gruw nog als ik er nu naar kijk:-)
Van te voren had ik een natuurgebied gegoogled op weg terug naar Nederland en we parkeerden hier op een grote parking.
Dit antiquarische kapotte bankje sloegen we even over.
Een stuk van het bos was voor onderzoek naar de groei van bomen: welke soorten goed mixen met anderen en welke soorten beter gewoon als familie-eenheid bij elkaar groeien, zo iets. ("Forbio", Hechtel-Eksel).
Van antiquarische bankjes naar supermoderne bouwsels: een vergaderruimte. Inspectie onzerzijds naar of er ook een waterafvoer te zien was (voor keukentje en toilet), nee.. dus hoe ze dat hebben opgelost, vraagteken:-)
Dit is een ongelooflijk knap staaltje kunst in eenheid met de bomen erachter. We zouden nog meer houtsnijwerk gaan tegenkomen, maar dat wisten we hier nog niet.
We gaan hier niet in, maar juist de andere kant op. En rechts: bosbesblad (thee van drinken is goed voor de bloedsuikerspiegel).
Terwijl ik doorloop blijft Emem even in vergadering met een boom.
Aan de rechterkant van het pad is nog steeds het Forbio onderzoeksproject.
Maar links de hoek om komen we een wild zwijn tegen.
Een bankje en weer een staaltje houtsnijwerk van formaat.
De Zwarte Specht, net echt.
Doorlopend komen we bij de eekhoornplek, lekker rustig, midden in het bos.
Daar houden we een supermeditatie op deze stoeltjes en leer ik de mantra van de onderaanstaande video uit mijn hoofd, althans, deed een poging.
Het was een gave wandeling! Dan rijden we naar Bergeyk om een Weedburger te gaan eten in "De Hofkamer", onze tweede culinaire teleurstelling van de dag:-)
Onze verwachtingen waren hooggespannen toen we zagen dat de weedburger een tientje duurder was dan in Amsterdam, en ook toen we allerlei plakkaten zagen hangen met culinair restaurant van de eeuw of zo... en ook toen we met enorm veel bombarie een amuse kregen van speciaal brood, nergens te koop, speciaal gebakken voor dit restaurant (hup, in de tas, mooi voor het ontbijt de volgende dag..), met drie dessertlepeltjes van een groentemix waar we tien minuten uitleg over kregen door de kok, en .. die echt naar niks smaakten. En toen kwam de weedburger met één armzalig geglaceerd worteltje, ONAANGEMAAKTE salade ernaast, waarover we opnieuw tien minuten uitleg kregen waar die tomaat, komkommer en sla wel niet allemaal vandaan kwamen, een armetierig kannetje niet te vreten saus, en een smakeloze droge weedburger.
Wat een poeha in dit restaurant zeg. Niet aan te bevelen:-) Toegegeven, voor die 19,95 kregen we er nog friet en mayo bij, die laatste gebruikte ik voor de weedburger en voor de friet was het te warm om die op te eten.
Wat een poeha in dit restaurant zeg. Niet aan te bevelen:-) Toegegeven, voor die 19,95 kregen we er nog friet en mayo bij, die laatste gebruikte ik voor de weedburger en voor de friet was het te warm om die op te eten.
We gaan naar huis waar we 's avonds Anna op bezoek kregen alsmede zoals elke avond, vooral de warmere avonden, hele hordes meikevers....