't Zand, Alphen: maandag 2 december 2019
Nadat we de autoruiten weer hadden gekrabd en uitgecheckt waren, gingen we naar het nabijgelegen Alphen en wel naar het zand: daar zou een meertje zijn zag ik op google maps (alsof we zouden willen zwemmen).
We besluiten de blauwe route van 3.5 km te lopen.
En hier vertellen ze ons dat ze 50 ton steenmeel hebben gestort om de natuur op te kalefateren.
Een bijna winters tafereel (nou ja bijna, helemaal eigenlijk wel).
Het bord zegt dat we rechtsaf moeten ook al lag het meer links, maar het wandelpad zou dan zeker een omweg maken.
Een zojuist gebouwde constructie, Emeen dacht dat het voor paarden was om overheen te springen, lijkt me nogal gevaarlijk met al dat hout maar ja.
Je zou bijna zeggen,
dat het hier wat heuvelig was, en dat komt,
omdat dat ook zo was:-)
Inmiddels was het gaan regenen en we zagen dan ook een kletsnat bankje. Dat ook zonder regen wel kletsnat geweest zou zijn maar we waren voorbereid met een grote vuilniszak.
Wat een dotje is het toch.
Er kwamen een stel mountainbikers voorbij op dit blauwe wandelpad.
En hier zou je zeggen dat er brand is, maar de regen was opgehouden, de zon kwam door en die verdampte het water.
Nog meer damp.
Nog meer damp. (bis)
Dan gaan we links af.
Het blauwe wandelpad werd even modderig. Amy, de klimgeit.
Vanaf dat ze jong was en we eens in Winterberg wandelden is ze dol op heuvels en bergjes.
Kijk, de zon.
Ach gossie, een ruïne: van wat ooit een bankje geweest moet zijn.
Maar dan komt er een ander bankje midden op de hei, en in de zon.
Denk maar niet dat het hier stil was, we zijn in Brabant en het lijkt wel alsof het daar nooit ergens stil is in de natuur, altijd hoor je auto's, hier ook, maar nu kwamen er ook nog helikopters (meerdere) overvliegen.
En dit is wel verrassend, een paar prachtige stenen.
Ook uit de IJstijd?
We wandelen eens verder langs het blauwe pad, het was hier trouwens heel mooi met verder een fijne energie, moet ik zeggen.
En ook hier kuieren we verder.
Tja, waarom Emeen stilstaat?
Wel, ze bekijkt een raar fenomeen: allemaal kartonnen dingen waar boompjes in stonden: alsof de natuur niet zelf voor boompjes kan zorgen..... ik had de opschriften ervan van dichtbij willen fotograferen maar op dit punt bleek mijn camera het te begeven (lege accu).
Helemaal aan het eind kon ik nog twee foto's maken. Het tussenliggende deel kwam trouwens in het geheel NIET langs het meertje, heel vreemd....